بانو! تمام کشور ما خاک زیرپایت/علم حضرت معصومه(س) سرآمد زمانه بود
قم - بزرگی و عظمت شخصیت والای حضرت معصومه(س) وزنهای است که شیعه در همه اعصار از آن بهره میبرد، پس باید تا در شب و روز میلاد ایشان نیز از آنها دم بزند.
گرمای هوا با خنکای وجودش نمناک میشود. وقتی نزدیک حرم میشوم دیگر نه سوز گرما را میفهمم و نه سوز سرما را. فصل و رنگ و زمان و مکان دیگر معنی ندارد.
اینجا حرم امنی است که از کودکی در آن پا گذاشتم، پابوسش بودم، به تقلید از مادر و پدر بر در و دیوارش بوسه زدم و وای که بهترین و شیرینترین تقلید عمر همین بود. اگر دوران کودکی من را به حرم آوردند، امروز دیگر خود میآیم، با پای و تن و دل.
همسایه سایهات به سرم مستدام باد
لطفت همیشه زخم مرا التیام داد
وقتی انیس لحظه تنهاییام تویی
تنها دلیل اینکه من اینجاییام تویی
هر شب دلم قدم به قدم میکشد مرا
بی اختیار سمت حرم میکشد مرا
اینجا همچون آغوش مادر و دستان پر مهر پدر پر است از آرامش، سرشار است از پاکی، مملو است از نور. بی بی جان! کیست که نداند هر وقت دلم هوای مشهد میکند، چنان دور ضریحت میگردم و نفس تازه میکنم که گویی در مرقد آقا باشم!
بانوی من! دل تنگیها و خوشحالیها، درد و دلها و ذوقهایم را همیشه برایت نقل میکنم، نه فقط من، که همه اهالی این شهر، که همه کسانی که پا در قم میگذارند. عجب سنگ صبوری بودی که برادرت از فرسنگها فاصله بر تو دل بست و امروز میلیونها عاشق سفره تنگ دلشان را پیش تو باز میکنند.
مادر کنار صحن شما تربیت شدیم
داریم افتخار که همشهریات شدیم
ما با تو در پناه تو آرام میشویم
وقتی که با ملائکه همگام میشویم
بانو! تمام کشور ما خاک زیر پایت
مردان شهر نوکر و زنها کنیزهایت
اما همه افتخار من و همشهریها و باقی محبان و شیعیان علی(ع) نه تنها به وجود پر محبت و مهربانتان، که به دریای علم و فهم و دانش شماست. آری بی بی جان! معادلات را در زمانهای که مردان و عالمانش در خفقان بودند به چالش کشاندهای! آنچه از بصیرت عظیمتان پیدا است، انعکاس و تلألؤ بزرگی و عظمت زهرای مرضیه(س) و حلم و شجاعت زینب کبری(س) است.
ای عمه سادات! تمام سختی راه و فشار حکومت مأمون را به جان خریدی تا بگویی که امام زمانت را تنها نخواهی گذاشت! کدام مرد و کدام پهلوانی در آن زمان و با آن فاصله جرئت حرکت به سمت طوس را داشت؟ مرام و معرفت شما زبانزد تاریخ شد و امروز همه شیفتگان شما و رسول خدا(ص) میدانند که بارگاهتان تنها بارگاه یک امامزاده نیست، امروز حرم کریمه اهل بیت(ع) مکانی است که هر شاعر و عالم و فیلسوف و دانشمندی در جای جای ایران مشتاق ملاقاتش است.
امروز حریم امن حرم شما نه فقط میزبان یک مرد و زن روستانی و خسته دل، نه فقط آرامگاه قلب ناآرام جوانان، نه فقط محفل انس با قرآن عاشقان، که محراب علم و عبادت است. آری بی بی جان! قدمتان مبارک باد بر چشم و سر ما که اینگونه فخرمان شدید بر عالمیان تا با آوای بلند فریاد بزنیم:
خوشبخت قوم طایفه، ما مردم قمیم
جاروکشان خواهر خورشید هشتمیم
اعجاز این ضریح که همواره بی حد است
چیزی شبیه پنجره فولاد مشهد است
ما در کنار دختر موسی نشستهایم
عمری است محو او به تماشا نشستهایم
اینجا کویر داغ و نمک زار شور نیست
ما روبروی پهنه دریا نشستهایم
بوی مدینه میوزد از شهر ما، بیا
ما در جوار حضرت زهرا نشستهایم